Οδηγός θηλασμού για τον πατέρα

Ο πατέρας δυσκολεύεται να αντιληφθεί εύκολα και γρήγορα ποιος είναι ο ρόλος του στον θηλασμό και πόσο σημαντικός είναι. Αρκετοί μάλιστα νιώθουν ότι το πρώτο χρονικό διάστημα με το νεογέννητο, δεν τους «ανήκει» ούτε το μωρό τους ούτε και η σύντροφό τους. Ότι δηλαδή ανάμεσα στη μάνα και στο παιδί, ο πατέρας δεν έχει καμία δουλειά και κανείς από τους δύο δεν τον έχει πραγματικά ανάγκη. Φυσικά και είναι λάθος, φυσικά και δεν ισχύει κάτι τέτοιο, αλλά σκεφθείτε πόσο πιθανό είναι να του το εξηγήσει αυτό η σύντροφος και μητέρα του μωρού. Ούτε καν θα το σκεφτεί γιατί πολύ απλά δεν έχει τον χρόνο να το κάνει. Όχι από αδιαφορία για τον πατέρα, αλλά γιατί το άγχος, η κούραση και οι ευθύνες είναι τέτοιες που πολύ απλά δεν θα προλάβει η μητέρα να σκεφτεί να τραβήξει τον πατέρα μέσα στο «παιχνίδι». Τι μπορεί να γίνει, λοιπόν, για να έχουμε έναν μπαμπά με μεγαλύτερη εμπλοκή; Τον προετοιμάζουμε πριν τη γέννηση του παιδιού, εξηγώντας του τη σημασία του ρόλου του.

Ένας τρυφερός και υποστηρικτικός πατέρας είναι ο πιο ουσιαστικός παράγοντας για έναν επιτυχημένο θηλασμό. Έρευνες έχουν δείξει ότι όταν η μητέρα έχει την αγάπη και την υποστήριξη του συντρόφου της, είναι πιο πιθανό να θηλάσει με επιτυχία και για μεγάλο χρονικό διάστημα το μωρό της. Ο καλός λόγος του πατέρα και η συμμετοχή του στα δύσκολα, θα πάρουν μακριά την κούραση ή της απογοήτευση της μητέρας όταν δεν είναι όλα ακριβώς όπως τα φανταζόταν. Και αυτό είναι ιδιαιτέρως σημαντικό, αφού όσο πιο πολύ θηλάσει η μητέρα το βρέφος, τόσο καλύτερο είναι για την υγεία και τον συναισθηματικό δεσμό και των δύο.

Πώς συμμετέχει ο πατέρας στον θηλασμό;

Ο πατέρας πρέπει πολύ πριν από τη γέννηση του παιδιού του να ξέρει με ποιον τρόπο ωφελεί ο θηλασμός το παιδί του και τη μητέρα του παιδιού. Πρέπει δηλαδή να είναι διαβασμένος. Από τη θεωρία ως την πράξη η απόσταση είναι μεγάλη. Γι’ αυτό, καλό είναι ο πατέρας να γνωρίζει τις δυσκολίες που μπορεί να προκύψουν με τον θηλασμό αλλά και να είναι υποψιασμένος σχετικά με την εύρεση λύσης. Τι καλύτερο από έναν πατέρα, που θα καθησυχάσει τη σύντροφό του, προτείνοντάς της να ζητήσουν τη βοήθεια ενός συμβούλου θηλασμού.

Ο μπαμπάς πρέπει να είναι υποστηρικτικός και διαθέσιμος να βοηθήσει. Η φάση αυτή δεν είναι εύκολη για τη μητέρα, ειδικά αν δεν έχουν ξεπεραστεί από νωρίς βασικές δυσκολίες. Η στάση του θηλασμού για παράδειγμα, είναι πολύ σημαντική για την επιτυχή πορεία του. Το «Θα τα καταφέρουμε» του μπαμπά, μετρά πολύ περισσότερο από το «Μπορείς να τα καταφέρεις» οποιουδήποτε άλλου. Η προσπάθεια είναι συλλογική. Είναι οικογενειακή υπόθεση και ως τέτοια αντιμετωπίζεται από τον πατέρα.

Ας μην ξεχνάμε όμως και ότι η μαμά είναι εκείνη που περνάει όλο το δύσκολο. Οι ορμόνες είναι σε επανάσταση, η ανασφάλεια της εικόνας με τα κιλά της εγκυμοσύνης είναι βάσανο για εκείνη, η πλάτη πονάει, ο αυχένας επίσης και η κούραση είναι μεγάλη. Ο μπαμπάς πρέπει να «κακομάθει» τη μαμά. Μασάζ, χάδια, αλλά ακόμη και το να της μαγειρέψει κάτι υγιεινό κι ας μην βγει όσο νόστιμο θα το έφτιαχνε η ίδια, μετρούν πολύ σ’ αυτή τη δύσκολη φάση. Όχι γκρίνια, όχι νεύρα και όλα σύντομα θα είναι καλύτερα.

Μπορεί ο μπαμπάς να δεθεί με το νεογέννητο;

Όπως αναφέραμε και νωρίτερα, πολλοί μπαμπάδες νιώθουν ξένοι. Αισθάνονται ότι το μωρό δεν τους ανήκει ακόμα, αφού στην πραγματικότητα έχει ανάγκη και εξαρτάται από τη μητέρα του. Αν ο μπαμπάς παραιτηθεί σε αυτή τη φάση και μείνει στα παρασκήνια, τότε θα χάσει πολύτιμο χρόνο. Ναι, ο πατέρας μπορεί από την πρώτη μέρα να αρχίσει να χτίζει τον δεσμό του με το βρέφος.

Η αγκαλιά είναι ζωτικής σημασίας δώρο για το νεογέννητο μωράκι. Ο πατέρας πρέπει καθημερινά να το κρατά στην αγκαλιά του, να το παρηγορεί, να του μιλάει, να το κοιμίζει. Ακόμα και όταν το μωρό κοιμάται, ο μπαμπάς μπορεί να το χαζεύει ή να του κρατά το χέρι. Το κάνει κατ’ αρχάς για τον ίδιο.

Η δέρμα με δέρμα επαφή δεν είναι κάτι που θα πρέπει να κάνει μόνο η μαμά με το βρέφος. Το ίδιο θα πρέπει να κάνει και ο μπαμπάς. Ας αφήσει το μωρό να αποκοιμηθεί στο στέρνο του. Να συγχρονιστούν οι ανάσες τους και να ξεκινήσει από ένστικτο ο δυνατός δεσμός τους.

Και φυσικά, ποιος είπε ότι ο μπαμπάς δεν μπορεί να αλλάξει πάνες, να βοηθήσει στο μπάνιο του μωρού και στην καθημερινή του φροντίδα; Ο μπαμπάς είναι πολύτιμος για τέτοιες δουλειές και πρέπει όχι μόνο να ξέρει πώς να τις κάνει αλλά να τις διεκδικεί κιόλας. Τα μωρά είναι πολύ έξυπνα. Ξέρουν, νιώθουν και καταλαβαίνουν πολύ καλά ποιος τα φροντίζει και με ποιον να νιώσουν ασφάλεια. Ο μπαμπάς με πιο χαλαρούς του ώμους μπορεί να κάνει απόλαυση το μπάνιο του μωρού, βάζοντας στο παιχνίδι λίγη τρέλα. Τέλος, ο μπαμπάς είναι εκείνος που θα κάνει τις αστείες γκριμάτσες και που όταν ο καιρός είναι καλός, θα βγάλει τη μαμά και το μωρό μια βόλτα για να αλλάξουν και οι δυο τους παραστάσεις.